Oude mysteriescholen: deel 2

Een tijd terug, in 2016,  kwam er steeds als ik diep in medtatie was een man die zich ‘Yeshua’ noemde, naar voren. Hij was er gewoon en van zijn aanwezigheid straalde een diepe rust uit. Ik ben (een beetje) katholiek opgevoed maar heb eigenlijk altijd weerstand gevoeld tegen de kerk. Ik vond het er gewoon niet fijn. Deze Yeshua voelde zacht en liefdevol en helemaal niet verbonden met een kerk of religie. En hij kwam steeds weer terug.

Mijn coach zei me, toen ik erover deelde: 'Goed om er eens wat meer over te lezen, wie weet wat je dan ontdekt.' Het was een ingang naar een heel nieuwe wereld. Waarin ik veel boeken las die allemaal weer andere inzichten gaven. Van een Yeshua/Jezus  van vóór het Christendom en voordat er een katholieke kerk was. Van een man die opgroeide op in een gemeenschap van oude wijzen, de Essenen. Waar ook zijn moeder en vader onderdeel van uitmaakten. Een gemeenschap waarin vrouwen en mannen gelijkwaardig waren, er vegetarisch gegeten werd en gemeenschap een groot goed was. Bovendien waren de Essenen astrologen, herboristen en healers. Ik las van een man die de wereld over reisde. Om te leren bij de  yogi’s in India, in de tempels in Egypte en van de druïden in Engeland. En ook dat Maria Magdalena de evenknie was van Yeshua, gelijken. Dat zij een koppel waren en overal genezing brachten. 

Dalai Lama

Veel van de wijsheid van de Essenen in die tijd werd gedocumenteerd en toen het gevaarlijk werd, de Romeinen wilden de macht, werd die wijsheid verstopt in een grot, waar het in 1947 in Nagh Hammadi terug gevonden werd: de dode zeerollen. Als een tijdscapsule. 

Die wijsheid van de Essenen, hun mysterieschool ,is een belangrijke inspiratiebron geweest voor mij de afgelopen jaren. Die wijsheid wordt ook wel de Gnostiek genoemd. Het is eigenlijk de mystieke achtergrond van het christendom. Ik heb er nooit zoveel over gedeeld, omdat ik daar zelf zo mijn triggers op had. En momenteel zie ik ook een ‘revival’ van mensen die ineens helemaal into ‘Jezus’ zijn en esotherie afwijzen en dat nogal vasthoudend doen. Waarmee ik de associatie van zendingsdrang krijg, die voor mij ook niet kloppend voelt. Wat ik het allerbelangrijkste vind is dat dat wat jou inspireert je helpt om de verbinding te maken met jezelf. Dat het je bekrachtigt. 

Al die wijsheid die ik vind in die oude geschriften, daar is zoveel moois in te vinden. De Dalai Lama zegt het vaker tegen mensen in het westen: zoek de wijsheid niet elders, maar verdiep je eens in de mysteriescholen die geworteld zijn in je eigen cultuur. 

Universele wijsheid

Wat ik vind in de oude Gnostische geschriften is een universele wijsheid,  waarin de wijsheid van de Boeddhisten net zo goed te vinden is. Net als de soefi wijsheid, de Hermetica uit Egypte (en serieus: er vaart nu, terwijl ik dit schrijf, een boot voorbij met de naam ‘Isis’) en Griekenland. En in 'a course in miracles' dat in de vorige eeuw ontstond.  

Compassie, leven vanuit een open hart, afstemmen op de wetten van de Kosmos waar we onderdeel van zijn, waar de één mee zijn, een liefdevolle oerkracht, die we graag een naam geven, maar die in wezen onnoembaar en onpersoonlijk is. De onmetelijke kracht die we in ons hebben en het onmetelijke licht dat wij mensen zijn. 

Een universele wijsheid die in handen van de grote religies werd ‘ge-edit’, op zo’n manier dat mensen gingen denken dat ze niet zelf toegang hadden tot God, maar een tussenpersoon nodig hadden. Die hen niet herinnerden aan het licht dat ze al lang zijn, maar de focus legde op de slechtheid in hen. Oordeel. Hel en verdoemenis. Ik ga even kort door de bocht he, want ik weet dat er nog steeds prachtige teksten staan in de koran, de bijbel en de tora. Maar het gaat om het sausje waarmee het is overgoten, dat ervoor zorgde dat mensen hun kracht weggaven. Angstig werden. Hun hoop gingen vestigen op een macht buiten henzelf. Via de kerk. Die daarmee oppermachtig werd. 

Woord voor  'zonde' in het Aramees

Het is interessant om te weten dat in het Aramees, de taal waarin de oude evangelies en ook de Gnostische dode zeerollen geschreven waren, de taal waarin Yeshua sprak, het woord zonde, zoals wij dat leren in de bijbel, helemaal niet bestaat in de betekenis zoals wij die kennen. Het woord voor zonde, ‘Khteeta’ betekent eerder zoiets als: niet aanwezig zijn, niet toegewijd zijn, geen focus op wat ‘hier’is. Het woord hel bestaat ook niet in het aramees.  

Dan krijg je een heel ander gevoel bij: ‘vergeef ons onze zonde’ of niet? Vergeef ons dat we niet aanwezig waren, dat we afgeleid waren. Het is precies het ontwaken dat momenteel op grote schaal gaande is in de maatschappij. Dat eerst een trend werd genoemd, maar wat ik echt zie als bewustzijnsgroei. En dat begint meestal met het besef dat je ergens anders bent met je aandacht en dat dat niet helpt. 

The Alchemy of Compassion

Op 18 oktober start ik met een prachtig groepsprogramma, waarin aanwezig zijn en compassie de rode draad zijn. Het cultiveren van aandacht en compassie die vervolgens weer de basis vormen voor schaduwwerk en groei van bewustzijn. En daarmee een belangrijke basis vormen voor groei. Je kunt er hier alles over lezen en je aanmelden.

Veel liefs,

Stephanie