Als er niets hoeft te veranderen..

Ze kwam bij mij nadat ze al van alles gedaan had. Zelfontwikkelingsprogramma’s, therapeuten en meer. Bij mij landde ze met de vraag: Er blijft een stuk waar ik niet goed bij kan. Kan jij me daarbij helpen?

In de eerste sessie was ze vooral een spraakwaterval van van alles dat ze met me wilde delen. Dat hoort bij het elkaar leren kennen natuurlijk. En ik voelde daarnaast bij haar een drang om 'snel te willen gaan' Ze was er helemaal klaar mee. En dat snap ik. Ik had haar energie gelezen en daarbij kwam 1 heel duidelijke boodschap. TIJD als startpunt.

"Wat is dat voor jou, tijd?" vroeg ik haar. "Nou, ik ben heel ongeduldig deelde ze met me. Het kan me niet snel genoeg gaan."

En dat is zo begrijpelijk. Zeker wanneer je op het pad bent van zelfontplooiing. Want soms lijkt het alsof je aan een lijntje trekt en er maar geen eind aan komt. Daar zit onze conditionering van oplossen en aanpakken ons in de weg. En ook de focus op dat we ons graag ‘goed’ voelen. Dan is het goed. Dat wat niet fijn voelt moet weg. Nogmaals: zo menselijk als wat.

Maar helaas.

Hoe sneller je wilt, hoe langzamer je gaat.

Hoe meer weerstand je hebt tegen dat wat er is, hoe liever je weg wilt bij iets dat niet fijn is, des te langer blijf je erin hangen. En hoe meer het er is. What you resist persists.
Het is de paradox van onze automatische reactie om iets weg te willen hebben.
En daar komt bij: dat wat ongemakkelijk voelt, dat wat niet fijn voelt, is vaak onderdeel van ons helingsproces, van het opruimen. En onderdeel van een nieuwe keuze die we maken, om niet meer weg te lopen, of om een belangrijke stap te zetten. Dat het opkomt kan je vanuit dat perspectief ook zien als iets goeds. Het is wat je tegenkomt wanneer je doet wat belangrijk voor je is. Het hoort bij de plek tussen het moment waarop je de sprong waagt en daar waar je naartoe beweegt. Wanneer je dat weg wilt hebben frustreer je je eigen proces.

“Wanneer je proces alle tijd van de wereld mag hebben, wanneer er geen druk op ligt en het de tijd mag nemen die het nodig heeft dan ontstaat er beweging” zei ik tegen mijn cliënt. Ongeduld veroorzaakt stagnatie. Een soort wilde kolk van energie die alle kanten op wil maar geen kanaal vindt. “Dat is overigens wat anders dan dat heel veel tijd nodig heeft " zei ik er nog bij. "Het kan heel snel gaan. Maar het wil alleen maar dat die druk er niet is." We gaan samen de toegang vinden tot dat stukje waar ze zelf niet bij komt, en de sleutel ligt in de voorwaarde die ik haar stelde.

Wanneer er niets hoeft te veranderen verandert alles zegt Juno Burger zo mooi. En zo is het precies.

Voel maar eens wat dat doet die zin. En neem daar echt even de tijd voor.

… (langer dan dit 😉)

Wanneer er niets hoeft te veranderen, dan verandert alles. Dat gaat over het ultieme aannemen van dat wat er is.
Aanvaarden.
Toelaten.
Verwelkomen.
Uitnodigen zelfs.
Kom maar.

Het mag er zijn. Zonder verborgen agenda. En vanuit daar kan het bevrijd worden. Vrij komen. Gaan bewegen. Maar let op dat dat niet stiekem je intentie is. Want dan is er toch weer een verwachting of verborgen agenda.

Liefde heelt alles

Zo werk ik ook met donkere energie in het energieveld (bijvoorbeeld entiteiten, die echt niet fijn aanvoelen soms). Niets kan de kracht van echte onvoorwaardelijke liefde weerstaan. Wanneer je dat eraan kunt geven gebeurt er iets magisch in het veld. Het kan gaan bewegen en transformeren. Wanneer ik het zou ‘bestrijden’ met iets anders dan liefde zou er een tegenbeweging ontstaan. Weerstand. Zou het zich gaan vastzetten. Weer die paradox.

Mijn eigen ervaring

En ja, ook mij is niets menselijks vreemd. Ik schiet er regelmatig in, in die weerstand. En in het ongeduld ook. Door al die keren dat ik daarin ben geschoten kan ik ook echt met recht zeggen dat ik ervaringsdeskundig ben. En dat de beweging en kracht die ontstaat wanneer je in plaats daarvan ruimte kunt maken, echt magisch is. Zit er as we speak ook even middenin weer. Ik kreeg fijne inspiratie voor iets, maar mijn ideeënstroom stokt wanneer ik het probeer vast te pakken. Geduld is geboden dus. Ruimte. Vertrouwen. Voor alles is er een divine timing. En dat is gemakkelijker gezegd dan (niet-)gedaan. Ik heb dan ook diep respect voor alle moedige klanten die zo in mijn praktijk de revue passeren.

Waar is er momenteel stagnatie in jouw leven en hoe reageer je daar op? Wat zou er gebeuren wanneer het er gewoon mag zijn?

Lieve groet!

Stephanie

p.s.: de meditatie 'aanwezig bij wat er is' is heel helpend wanneer je ergens in vastloopt of mee worstelt en jezelf vastdraait. De meditatie is onderdeel van de 3 gratis meditaties die je hier kunt aanvragen